პოეზია

ისმოდა, როგორ მიგორავდა მანქანა

ეზოში, მე კარისკენ გავრბოდი… მაგრამ იქ

არაფერი იყო.

ამ წინადადებებს ვწერდი, სანამ

შენ სახლში მოდიოდი. არა, გაურკვეველი არაფერია

ან იქნებ არის. მაგრამ ისინი მათზეა, ამ შეფერხებებზე;

სიჩუმე ზოგჯერ ძალიან მძიმედ აწვება ზედაპირს.

სოკოები

ჯერ კიდევ არ იყვნენ ამოწვერილი მდელოზე, როცა შენ მასზე დაიარებოდი. უზარმაზარი

და მჭიდრო როგორც მეგაქალაქები, რომლებშიც ახალი შენობები

იწარმოება. ახლა გაკვირვებული ხარ მთელი ამ პროექტით

და არ იცი. რა არის სიმართლე, სიურეალური სისტემა,

მდგომარეობა უმართავია. როგორ უნდა გაირკვეს …

უცნობია;

შესაძლოა აქ ყველაფრის

გარდაქმნაა საჭირო.

თუმცა ჯერ მისგან დაცლა.

რადგან ბევრია სათქმელი. რაც მნიშვნელოვანია და რაც არ არის, შეიძლება

წლები გავიდეს, სანამ გაცხადდება. შესაძლებელია ეს

ლოდინი? ეს ჩრდილები ფარდულებთან, მაშინ გამოისახება, როცა

მათ დაჭირდებათ. ეს სარჭებიც, ბელგიური კურორტები, ჭალის ტომრები

და ტრამვაის ხაზები ჯერ თავიანთ რიგებში დგანან.

ცოტა ხნით

გვაფიქრდება. ეს სხვაგვარად იყო.

სხვაგვარად

იყო ყველაფერი. იქნებ უფრო ნათლად. მჩივლელი არ აღებს  გარაჟის

კარს. ან დაკავებულია საპენსიო გადასახადებით, გენეტიკური კვლევით,

სახელდებით დასტაში… მგონი ამდენიც

არაფერია სათქმელი. კიდევ უფრო დამაბნეველი, რადგან

შემჩნეული ნაკვალევები სატყუარაა და ეს კავშირიც იმდენჯერ წყდება, ეს სიტყვები მომხდარს აღარ აღწერენ. სამ წუთზე

დიდხანს, წილი ეცემა, და

თუ ვინმე მოდის და დგება, შეუძლია მხოლოდ ის, რომ

მაშინვე წავიდეს.

მიუხედავად ამისა. რადგან მონაწილეობა მთავარია. მე ყველა

ღონეს ვახმარ. შეიძლება შედეგი უკვე ცნობილია, როგორ

და სად იქმნება ეს განწყობა. გარეთ,

თავლაშია მოსაცმელი, რომელმაც ყველაფერი გამოცადა,

ამ კაცების შეკრება, ღამე სადგურზე,

მოსახვევი, წვიმა. რამდენიმე ძველი რამ

დარჩა, როგორც ყოველთვის, როცა ირკვევა, რომ

იქ იყავი. არც ისე ხშირად, თითქოს იქ არც

არაფერი გვესაქმებოდა; მგონი საკმარისია ერთი პასუხისთვის .

იქნებ ჯობს,

შევეშვათ ამ სოკოებს; მათი სახელები ლექსიკონისთვისაც უცნობია. ღიაა

გარაჟი; საჭიროა მხოლოდ ერთზე მეტჯერ

ცდა, და არაერთხელ, როცა ჩაუვლი.

მაგრამ წინადადებებმა სხვა გზა ნახეს. და გეგმის მიხედვით

არაფერი მუშაობს. გვერდითი ქარი

კარს ისევ რაზავს, და ყველა ღონის მიუხედავად, მე ვერ

ვპოულობ გამხსნელს. ყველა

გაოცდება. გარშემო სიჩუმეა, და დარჩეს თუ არა

ასე, ვერ გადავწყვეტთ.