პოეზია
ელის ქოუენი
„ენდე საკუთარ თავს – მაგრამ არა ბოლომდე“
ელ-პასოს ბედი სასწორზე დევს
კვირის მატარებელი /
სავსეა ხორციელი მექსიკელებით მიმავალნი
მექსიკისკენ (იუარესში), იქვე საზღვრის
ქვემოთ – მე არა
„მექსიკაში წავიდა – შინ დაბრუნდა“
შინისკენ
სიკვდილისკენ
„სიკვდილი“
ხუმრობა – ვიღაც აგდებს გახვრეტილ ერთ-
ჯერად ჭიქას (სათითაოდ – პლასტმასის გრძელ
კონტეინერში – წყლის დისპენსერის გვერდით –
ბიუროში) და ისინიც ეცემიან
ნელა – ხმაურის გარეშე ჩემს ყურებში
სიცილის ხმები დეკრუსის დასახლებულთაგან
უკანალი ჩადის ქვევით
მოძრაობები ჩამოსაკიდებლად უზარმაზარი ქსოვილებით
ქვემოთ კუპერის კავშირის ბაღებთან
მეტროს ჩასასვლელთან
– ფიჭვების მსგავსად იოსემიტის მთის კალთებზე
როგორც სხვა მთების მხარეებიდან ჩანს
– იმის მსგავსად, რაც გვიან საღამოს შეიმჩნევა ქალაქის ნარჩენებში –
პარკ როუს & ბავრის
რა თქმა უნდა უკეთესი სიტყვაც არსებობს ჩამოშვებული ხელებისთვის
შინაგანი თვალის მოსასმენად და
უსიტყვო ჩაცინების („თუმცა, არ ვიტყვი“) ჩამოსაწმენდად
აბსტრაქციებისგან
ასევე იხილეთ
