პოეზია

ივა თადიაშვილი

ჩამოცვენილი
თმებით ალბათ, ტოროლა
აშენებს ბუდეს.

ჭიანჭველებო,
გასცილდით მაგ ფუყე ხის ქერქს,
რომ დღეს მაინც შევძლო გათბობა.

მწყინს! კოღოები
ვეღარ მამჩნევენ, აღარც
მზე მკბენს კისერზე.

წელს, მაზუთით
დასვრილ ხეზეც კი, დაიკრიფა
მჟავე ტყემალი.

ვჭამ მხოლოდ ბალახს
თმები მაინც გაიჟღინთა
მწვადის სურნელით

ო, როგორ რეკს
ზარს მღვდელი, რომ
გადავიდეს სეტყვის ღრუბელი.

მე ვერ გავიგე
შენი შენიშვნა, ჩიტების
ჭიკჭიკს ვუსმენდი.

მესაფლავემ დღე
გაატარა მკვდრებთან,
ღამე ლოთებთან

ხუმარა შაშვს არ
სწყინდება მეზობლების
გამოჯავრება

ო, რა მარტივად
ტყუვდებიან ზაფხულის
ჭიამაიები.

ასევე იხილეთ