“განვიხილავ სამყაროს როგორც მოცემულობას და ამ სიცარიელის ფონზე ვაჩვენებ თუ რამდენად  გვაქვს მიდრეკილება გავართულოთ ყველაფერი, რაც მომდინარეობს ჩვენი ეგოიზიმიდან და ეგოცენტრულობიდან.
შეიძლება ითქვას, რომ ვარ სარკე სადაც ავრეკლავ ყველაფერს რაც უნდა ითქვას, მაგრამ ვაფარებთ სინამდვილეში ამ მანკიერ მხარეს დიად იდეებს და იდეალებს.
უმაღლესი ღირებულება ჩემს შემოქმედებაში არის ადამიანი,
რადგან ყველა ჩემი ნამუშევარი  განიხილება ადამიანთან, ინდივიდთან თუ კაცობრიობასთან მიმართებაში.
შემოქმედების ხასიათი ეგზისტენციალურია, რადგან მხოლოდ ემოციები და იდეები, ადამიანური ბუნება რჩება ამოუწურავ ინსპირაციად ჩემთვის. და ბოლოს ვეცდები ვიყო სულის დემონი ამ სიტყვის პოზიტიური და ნეგატიური გაგებითაც”.